Een muzikaal genie? Dat ben ik niet. Helaas, daarin moet ik mensen in teleurstellen. Noten lezen gaat nog wel, maar spelen ho maar. Vroeger dachten mijn ouders daar anders over. Ze dachten werkelijk waar dat ze een muzikaal genie op de wereld hadden gezet. Omdat ze dat dachten mocht ik, in tegenstelling tot mijn broer en zussen, de blokfluit overslaan en meteen op de piano spelen. Ik werd meteen in het diepe gegooid! Helaas bleek de veronderstelling van mijn ouders niet juist.
De piano, een schitterend instrument. En ik heb er ook alles aangedaan om hem te bespelen, maar ik had en heb het geduld niet voor om iets in te studeren. Bovendien kreeg ik klassieke pianolessen van een vrouw waar ik een bloedhekel aan had. Liever had ik moderne pianolessen gehad met akkoorden, maar dat kwam niet in haar lessen voor.
De reden dat ik liever moderne pianomuziek wilden spelen lag in het feit dat ik vroeger droomde om Sir Elton John te zijn. Ik was als kleine jongen fan van zijn muziek en ben wel eens met mijn vader en zus naar een concert in de Kuip geweest. Nu luister ik af en toe nog naar zijn muziek, maar hem zijn wil ik niet. De droom om muzikant te zijn is wel nog levendig. Ik benijd mensen die muziek kunnen maken en daar zichtbaar plezier aan beleven. Dat wil ik ook. Helaas gaat het uitvoeren van deze kunst niet vanzelfsprekend. Daarom bewonder ik deze mensen zo.
Ik beoefen de kunst van muziek maken dus niet meer. Na de piano heb ik de gitaar een blauwe maandag bespeeld, maar wederom stak mijn gebrek aan geduld daar een stokje voor. Nu luister ik veel muziek. Eigenlijk heb ik daar ook een medische reden voor. Als ik veel stemmen hoor wil muziek wel eens helpen. Door de volume knop op zijn hardst te zetten dring ik de stemmen naar de achtergrond. Waardoor ik toch lekker kan werken. Gelukkig mag ik op mijn werk ook muziek luisteren.
Een muzikaal genie, het heeft me tot waanideëen aangezet. Leg ik even uit. John Ewbank, de grote man achter de hitzanger Marco Borsato, heeft op afstand mijn muzikale hoofd leeggezogen en op papier gezet. Met andere woorden: ik was de schrijver die Marco al zijn hits bracht niet John Ewbank. Het gaat nog verder. Na Nederlands succes ging ik op de internationale tour. Hits van de Spice Girls, Justin Timberlake, Kanye West, Madonna en noem maar op; ik had het geschreven en werd geroemd door mijn muzikaliteit.
Nu, na drie jaar therapie, weet ik dat het niet zo is en dat is best jammer, want ik had het zo graag in de muziek willen maken. Wie wel de muzikale eer van de familie hoog houdt zijn mijn zusjes. Ze spelen in een band die luistert naar Jackie Ramone & the Twins. De een drumt en de andere speelt vrolijk op de gitaar mee. Ik ben fan vanaf het eerste uur. Ben regelmatig bij de oefensessies aanwezig en mis bijna geen optreden van ze. Het plezier en de muziek die ze spelen maken mij trots..
